Definities veranderen, ideeën vergaan, blijft de autisme-classificatie bestaan?
Er wordt in verschillende overlegorganen breeduit gediscussieerd over de definitie van autisme. Of we kunnen spreken van een stoornis, zoals bezien vanuit het medische model, is en blijft de centrale vraag. Er is echter onduidelijkheid over de juiste terminologie en over wat de consequenties van verschillende standpunten zijn voor theorie en praktijk. Dit zorgt voor nodeloze polarisatie. Doel van dit artikel is om helderheid te scheppen over de ideeën die er zijn over het construct autisme en de hierbij gebruikte terminologie om (1) ervoor te zorgen dat de verschillende belanghebbenden zich niet langer meer verliezen in ellenlange discussies, en (2) een voorstel te doen waarbij het medische en sociale model van autisme worden geïntegreerd in een bio-psychosociaal model. Daartoe bespreken we de diverse definities van autisme en bediscussiëren we een serie recente artikelen over het begrip autisme om op die manier de theoretische overeenkomsten en verschillen te kunnen duiden.
Door: Hilde M. Geurts
Lees het artikel via deze pagina.
Zelf-ander-redeneren bij autisme: een dynamische benadering
In deze studie is het zelf-ander-redeneren van sociale situaties bij een jongere met autisme vanuit een dynamisch perspectief onderzocht op micro- en meso-tijdschaal, met als centrale vraag: in hoeverre kan autonomie-ondersteunend gedrag van een professional hogere niveaus van zelf-ander-redeneren bij de jongere uitlokken? Video’s van de interactie tussen de jongere en een professional zijn geanalyseerd aan de hand van hun interactiescores. Het bleek dat de ondersteuning een positieve invloed had op het zelf-ander-redeneren van sociale situaties:
a) de jongere en de professional speelden steeds meer op elkaar in en
b) over de tijd ontlokte autonomie-ondersteunend gedrag van de professional bij de jongere hogere niveaus van zelf-ander-redeneren.
Door: Carla Geveke, Herman Veenker & Henderien Steenbeek
Lees het artikel via deze pagina.
Automutilatie en suïcidaliteit bij mensen met autisme
Bij ongeveer 79% van de mensen met autisme is minstens één keer in het leven sprake van comorbide problematiek, waaronder automutilatie en suïcidaliteit. Ondanks deze hoge cijfers is bij hulpverleners weinig kennis over waarom automutilatie en suïcidaliteit vaker voorkomen en welke zorg daarvoor passend zou zijn. In dit artikel wordt besproken wat er bekend is over de prevalentie, voorspellende factoren en passende zorg voor automutilatie en suïcidaliteit bij mensen met autisme. Het blijkt dat bij 50% van de volwassenen met autisme sprake is (geweest) van automutilatie, wat een verhoogd risico op suïcidaliteit met zich meebrengt. 37% van de volwassenen met autisme heeft suïcidale ideaties (gehad) en 15,3 % heeft één of meer suïcidepogingen gedaan. Mensen met autisme zonder verstandelijke beperkingen hebben een vijfvoudige kans te overlijden door suïcide. Deze kans is niet groter bij autistische mensen met een intellectuele beperking.
Door: Annelies Spek
Lees het artikel via deze pagina.
Het belang van vrij spelen en speeltuinen voor het uitnodigen van kinderen met autisme
Volgens de Verenigde Naties (United Nations, 2013) hebben kinderen recht op spelen. Spel is daarbij gedefi nieerd als een vorm van spelen zonder (vooraf) vastgestelde regels of doelen. Het enige doel van spelen is om plezier te hebben, alleen of met anderen, met een aanzienlijk positief eff ect op de lichamelijke en mentale gezondheid. Kinderen ontmoeten elkaar, krijgen frisse lucht, ontvangen zonlicht en ontplooien lichamelijke activiteiten. De vraag in dit essay is in hoeverre het ontwerp van speelpleinen is gebaseerd op het principe van kansengelijkheid: is een speelplein vrij toegankelijk voor alle kinderen, rekening houdend met verschillende behoeften, voorkeuren en capaciteiten, zoals die van kinderen met autisme. We bespreken welke basisprincipes kunnen worden gebruikt bij het ontwerpen van ‘eerlijke’ speeltuinen, waar alle kinderen (met en zonder autisme) zich veilig en welkom voelen, kunnen fl oreren en een gevoel van vrijheid en autonomie ervaren.
Door: Carolien Rieffe, Guida Veiga, Maaike de Vos, Mohson Mohammadi & Magda Mostafa
Lees het artikel via deze pagina.
Een organisatie die niet kan spellen: Eric Schopler en teacch (Deel 2)
Dit artikel is het zesde deel van een reeks over de geschiedenis van autisme in de Verenigde Staten. In dit deel staat de Duits-Amerikaanse psycholoog Eric Schopler centraal. Schopler was het hoofd van het Child Research Project, een onderwijsprogramma voor autistische kinderen. Uit dit project kwam TEACCH voort (Treatment and Education of Autistic and Related Communication Handicapped Children), het eerste door de staat gefi nancierde programma voor kinderen met autisme en vergelijkbare contactstoornissen. In beide projecten was een belangrijke rol ingeruimd voor ouders, die als co-therapeuten fungeerden en door Schopler en zijn collega’s als gelijken werden behandeld. Dit artikel beschrijft de totstandkoming en principes van het Child Research Project en TEACCH. Daarnaast gaat het in op de screeningsinstrumenten die het TEACCH-team ontwikkelde en beschrijft het Schoplers redactionele activiteiten.
Door: Niels Springveld
Lees het artikel via deze pagina.
Enkele research-overwegingen rond het verschijnsel autisme
De wetenschappelijke stand van zaken rond de etiologie en behandeling van autisme wordt in deze beschouwing kort besproken. Een van de conclusies luidt dat autisme waarschijnlijk niet wordt veroorzaakt door één, op zich staande risicofactor, maar uiteenlopende oorzaken kent met van allerlei uitkomsten. Voor wat betreft behandelingsprincipes worden gecontroleerde trials met voldoende sample- grootte en valide meetinstrumenten node gemist. De beschouwing eindigt met het bespreken van twee selectiecriteria voor wetenschappelijk onderzoek: (1) een additionele verstandelijke beperking wordt vaak als exclusief criterium gebruikt, en (2) de autistische gemeenschap heeft weinig tot geen inspraak bij de ontwikkeling van wetenschappelijk onderzoek met thema’s die aansluiten op het dagelijkse leven.
Door: Jaap van der Meere
Lees het artikel via deze pagina.
Abonnee worden? Klik hier! Nieuwe abonnees ontvangen het boek Allemaal Autistisch gratis!